Studia na kierunku informatyka należą do najczęściej i najchętniej wybieranych studiów na polskich uczelniach. W 140 uczelniach ten kierunek studiuje około 75 tysięcy studentów (dane z 2017 roku). Biorąc pod uwagę potrzeby rynku pracy w tym zakresie nic nie wskazuje, aby informatykom groziło w Polsce bezrobocie.
Informatycy są specjalistami poszukiwanymi w wielu państwach Unii Europejskiej. Wysokość zarobków oferowanych przez firmy niemieckie, skandynawskie czy brytyjskie znacznie przekracza średnie zarobki polskich programistów czy innych specjalistów IT, więc spora ilość absolwentów polskich uczelni wyjeżdża do pracy za granicę. Zjawisko drenażu rynku absolwentów uczelni wyższych jest znane wszystkim państwom europejskim, ale w Polsce stanowi ono poważny problem gospodarczy. Niestety, zajmujemy w tym obszarze pierwsze miejsce w Europie. Dopóki polskie wynagrodzenia wypłacane specjalistom nie dorównają do średnich zarobków w UE, to wciąż młodzi ludzie emigrować będą z przyczyn ekonomicznych.
Studia informatyczne to jedne z najtrudniejszych studiów technicznych. Aby poradzić sobie z opanowaniem wszystkich treści przewidzianych w programie studiów trzeba dysponować znacznymi zdolnościami w zakresie myślenia matematycznego oraz wyobraźnią przestrzenną. Informatycy to ludzie od których wymaga się pracowitości, cierpliwości, sumienności i zaangażowania. Niejednokrotnie ich praca wymaga wielogodzinnego rozwiązywania trudnych problemów matematycznych, więc osoby leniwe, niesystematyczne nie powinny decydować się na ten kierunek studiów i zawód informatyka.
Jeśli chodzi o studia informatyczne Warszawa – najpoważniejszy ośrodek badań naukowych, siedziba największych korporacji z zakresu IT oraz największy polski ośrodek akademicki ma do zaoferowania studia na najwyższym światowym poziomie. Siedem warszawskich szkół wyższych ma w swojej ofercie kilkadziesiąt specjalności związanych z kierunkiem informatyka. Aby dostać się na taki kierunek trzeba zdać maturę na poziomie rozszerzonym z matematyki i informatyki.
Każda z uczelni oferuje naukę na poziomie studiów wyższych zawodowych, czyli studiów stopnia pierwszego. Aby ukończyć studia z dyplomem inżyniera potrzeba czterech lat nauki. Licencjat z informatyki wymaga tylko trzyletniego studiowania.
W programie studiów są przede wszystkim przedmioty związane z matematyką i programowaniem. Oto niektóre z nich:
– matematyka dyskretna,
– analiza matematyczna,
– wstęp do programowania,
– algorytmy i struktury danych,
– inżynieria oprogramowania,
– algorytmy numeryczne,
– systemy operacyjne,
– języki programowania,
– rachunek prawdopodobieństwa i statystyka,
– język angielski dla programistów.
Podczas nauki na studiach pierwszego stopnia uczelnie stawiają na praktyczną naukę umiejętności. Z tego powodu około 70% wszystkich zajęć to zajęcia praktyczne. Podczas studiów wiele prac zaliczeniowych i kontrolnych ma formę projektów informatycznych. Podobnie jest z pracą dyplomową pisaną na zakończenie studiów. Jest to często stworzony przez studenta program lub aplikacja komputerowa czy na urządzenie mobilne.
Po zakończeniu studiów pierwszego stopnia inżynier lub licencjat informatyki może rozszerzyć swoje wiadomości i umiejętności na studiach magisterskich. Studia magisterskie, czyli studia drugiego stopnia trwają najczęściej cztery semestry. Program studiów to kolejne przedmioty kierunkowe oraz dodatkowe służące rozbudowie podbudowy teoretycznej do wykonywania pracy specjalisty IT oraz liczne zajęcia praktyczne, które służą kształceniu umiejętności i kompetencji zawodowych.
Pod koniec studiów stopnia drugiego studenci są zobowiązani napisać pracę magisterską. Obrona pracy to ostatni egzamin na studiach – po ich zakończeniu absolwenci tytułowani są zawodowymi tytułami magistra informatyki lub magistra inżyniera informatyki.
Studia drugiego stopnie można ukończyć bez wcześniejszego pobytu na studiach niższego poziomu. Można tego dokonać poprzez ukończenie jednolitych studiów magisterskich. Nauka trwa pięć – sześć lat ( w zależności od uczelni i specjalności) i nie ma podczas studiów potrzeby pisania dwóch prac dyplomowych.
Informatycy z tytułem magistra mogą rozpocząć pracę zawodową albo kształcić się dalej. Przed nimi możliwość zdobycia jeszcze jednego szczebla wykształcenia – doktoranckiego. Studia doktoranckie, czyli studia stopnia trzeciego, są ostatnim w hierarchii szczeblem możliwego do uzyskania poziomu wykształcenia. Po tych studiach absolwenci bronią napisanej przez siebie rozprawy naukowej – pracy doktorskiej. Obrona zakończona sukcesem daje im prawo do noszenia naukowego tytułu doktora.
Studia doktoranckie i tytuł doktora przeznaczone są przede wszystkim dla osób nieprzeciętnie zdolnych i pracowitych, które chcą związać swoje życie zawodowe z pracą naukową. Doktorzy to przyszłe kadry dydaktyczne wyższych uczelni oraz pracownicy instytucji naukowo-badawczych.
Dla osób, które chcę zmienić swoje kwalifikacje zawodowe względnie rozszerzyć te już posiadane, w Warszawie otwiera się w każdym roku około 40 różnych specjalności informatycznych na studiach podyplomowych. Studia podyplomowe nie podnoszą poziomu wykształcenia, ale wyposażają absolwentów w nowe kompetencje zawodowe – dzięki temu mogą oni awansować względnie zmienić pracę na nową, bardziej atrakcyjną i lepiej płatną niż dotychczasowa.
Po studiach informatycznych absolwenci znajdują miejsca głównie w działach IT wielkich korporacji, przedsiębiorstw, urzędów. Niejednokrotnie ich miejscem pracy stają się służby mundurowe, przedsiębiorstwa transportowe, firmy specjalizujące się w logistyce. Początkujący młodszy programista nie zarabia na starci wielkich pieniędzy – płaca trzy – cztery tysiące brutto jest najczęściej spotykana wśród początkujących w branży IT. Pracowitość i efekty tej pracowitości sprzyjają szybkiemu awansowi. Już po dwóch – trzech latach mają szansą na stanowisko starszego programisty i zarobki powyżej dziesięciu tysięcy brutto.
Najlepsi programiści i kadry menedżerskie branży IT są elitą jeśli chodzi o wysokość zarobków. Ich miesięczne przychody wielokrotnie przekraczają średnią krajową i są porównywalne z zarobkami specjalistów z Europy Zachodniej.
